Najpierw była klęska pod Cecorą

2 września 1621 roku pod Chocimiem spotkały się w śmiertelnym zwarciu tureckie wojska sułtana Osmana II i siły Rzeczypospolitej dowodzone przez hetmana wielkiego litewskiego Karola Chodkiewicza. Wojska polsko – litewsko – kozackie liczące około 55-60 tys. żołnierzy (nie licząc czeladzi obozowej, która w bitwie odegrała jednak istotną rolę) okopały się pomiędzy urwistymi brzegami Dniestru, a pokrytymi lasem wzgórzami, gdzie tyły zabezpieczał zamek i warowna cerkiew silnie obsadzona piechotą. Ponad 100 tysięczna armia turecko – tatarska zajęła pozycje na wzgórzach naprzeciw polskich pozycji⁽¹⁾. Wojska Chodkiewicza stanęły przed trudnym zadaniem, jeszcze bardziej skomplikowanym przez ubiegłoroczną klęskę wojsk Rzeczypospolitej i śmierć hetmana Żółkiewskiego pod Cecorą.

To był lot specjalny nad Polskę z zaopatrzeniem dla Armii Krajowej. 28 grudnia 1944 roku Handley Page Halifax Mk V o numerze LL187 GR-H z Dywizjonu Specjalnego 301 „Ziemi Pomorskiej” wystartował o godzinie 16,30 z Brindisi we Włoszech z zadaniem dotarcia do kraju i dostarczenia pomocy dla placówki „Kobuz” 312 w okolicach Rudnika nad Sanem.

Książka „Zapobiec klęsce...” jest dogłębną analizą tworzenia Wojska Polskiego w niepodległej Polsce i całokształtu przygotowań II Rzeczpospolitej do ewentualnej wojny. Pokazuje co się naszym przodkom udało w tym zakresie i co niestety sknocili.

Porwanie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego przez konfederatów barskich było tak samo poważne i groteskowe zarazem, jak cała konfederacja barska.